بررسی اثر کشندگی اسانس گیاهان درمنه و شمعدانی عطری بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور

زمینه و هدف: مطالعات زیادی برای یافتن داروهای جدید با فعالیت ضد لیشمانیایی که شامل داروهای شیمیایی و گیاهی می‌شود در سرتاسر جهان در حال انجام است؛ در این مطالعه، اثر ضد لیشمانیایی اسانس درمنه Artemisia siberi)) و شمعدانی عطری (Pelargonium roseum) در مقایسه با Glucantime مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی:در این بررسی تجربی غلظت‌های 2، 6/1، 4/1، 2/1، 8/0، 4/0، 2/0 و 1/0 درصد از هر دو اسانس و غلظت 8/33 درصد از گلوکانتیم، به محیط کشت حاوی 106 انگل از پروماستیگوت های Leishmania major اضافه شد. تعداد انگل‌های زنده پس از اضافه کردن اسانس‌ها و Glucantime در زمان‌های 24، 48 و 72 ساعت شمارش شد. جهت اطمینان از تکرارپذیری، هر آزمون 4 بار تکرار شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم‌افزار SAS انجام گرفت. یافته‌ها: تعداد انگل‌های زنده پس از اضافه کردن اسانس‌های گیاهی به میزان قابل‌توجهی نسبت به محیط کشتی که داروی گلوکانتیم اضافه‌شده کاهش یافت(05/0&geP). به‌طوری‌که 72 ساعت پس از مجاورت گلوکانتیم و اسانس‌های گیاهی با انگل در مقایسه با گروه کنترل تعداد انگل از 106×3/1 در گروه کنترل به 105×06/6 انگل در میلی‌لیتر در اثر داروی Glucantime و 105×6/1 انگل در میلی‌لیتر تحت تأثیر اسانس پلارگونیوم و 105× 7/1 انگل در اثر مجاورت با عصاره آرتمیزیا رسید. نتیجه گیری: با توجه به قرابت ژنتیکی بین اشکال لیشمانیایی و تأثیر اسانس بر شکل پروماستیگوت انگل، استفاده از آن برای درمان اشکال اماستیگوت انگل توصیه می‌گردد و مطالعات تکمیلی بر روی این شکل از انگل ضروری به نظر می‌رسد و با وجود افزایش مقاومت پروماستیگوت های Leishmania به داروهای شیمیایی می‌توان از اسانس‌های با منشأ گیاهی، به‌عنوان درمان جایگزین برای درمان بیماری استفاده نمود و اسانس درمنه و شمعدانی عطری پتانسیل مناسبی برای مهار Leishmania دارد.